Vroeger zei ik altijd dat ik in ieder geval iets wilde gaan doen met mijn handen. Nou, dat is mislukt. Althans, in mijn werk. Ik werkte 5 dagen per week voor een grote multinational met veel diepgang en een afwisselend takenpakket. Toch knaagde dat gevoel dat ik mijn capaciteiten inzette voor de aandeelhouders, en dat ik, als ik het platsloeg, een kantoorbaan had. Een leuke kantoorbaan, maar een kantoorbaan. Ik wilde meubels maken, tuinieren, werken met staal, aan oude auto's sleutelen, tuinhuisjes bouwen, badkamers installeren, keukens in elkaar zetten.

​

Ik vond het te spannend om mijn baan op te zeggen, en maar te kijken waar het schip zou stranden. Daarom ben ik 4 dagen gaan werken, maar met de voorwaarde dat ik op de 5e dag iets anders zou gaan doen. Iets waar ik echt plezier uit haalde op een andere manier. Andere omgeving, lekker praktisch bezig zijn, maar ook een inkijkje in andere levens.

​

De stap was op deze manier niet groot. Ik ben rond gaan bellen, en na een tijdje zoeken en twijfelen ben ik begonnen als part-time hovenier! Geweldig werk!

​

In mijn omgeving hoorde ik dat ik niet de enige was met deze zoektocht naar verbreding. Het was ook best even puzzelen om een bedrijf te vinden wat ervoor open staat om een medewerker aan te nemen die: niet de juiste diploma's had, maar 1 dag in de week kwam werken en geen garantie kon geven er na 3 maanden nog te werken. 

​

Wel bracht ik: de wil om te leren, de wil om te werken, een potentieel totaal andere kijk op de zaken vanuit een andere werkomgeving, en een goed stel hersens om buiten de werkzaamheden om te kunnen speuren naar optimalisaties.

​

Sommige bedrijven zijn hiernaar op zoek. Wij hebben ze daarom verzameld en koppelen nu mensen aan een bedrijf met wederzijds enthousiasme. Win-win!